Κάθε δευτερόλεπτο της κάθε ημέρας, κάπου στον κόσμο, η ίδια σκηνή εκτυλίσσεται.
Μια παρτίδα με αρκετές εκατοντάδες αυγά, τοποθετημένα ομοιόμορφα σε σειρές, κινούνται κατά μήκος ενός ιμάντα μεταφοράς, όπου σταματούν κάτω από μια μηχανή που συνδέεται με ένα συνονθύλευμα σωλήνων.
Μόλις φτάσουν στη θέση τους, η ρομποτική μηχανή μειώνει την ταχύτητα και στη συνέχεια ταυτόχρονα διατρυπά το κάθε αυγό με υποδερμικές βελόνες.
Μέσα από αυτές τις βελόνες, ένα μίγμα εμβολίων και αντιβιοτικών εγχέεται στο αυγό - και μέσα στο εσωτερικό του αγέννητου νεοσσού, το οποίο τρεις ημέρες αργότερα θα εκκολαφθεί έξω.
Αν η σκηνή αυτή ακούγεται σαν κάτι από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, τότε αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.
Σήμερα, η μεγάλης κλίμακας παραγωγή πουλερικών έχει να κάνει ελάχιστα με τα πράσινα χωράφια και τους αγρότες με τα κατακόκκινα μαγουλά που βλέπετε στις διαφημίσεις.
Κάθε χρόνο, περισσότερα από 40 δισεκατομμύρια κοτόπουλα σφάζονται σε όλο τον κόσμο για το κρέας, η συντριπτική πλειοψηφία τους στο εργοστάσιο εκτροφής.
Η τελική ανάλυση είναι το κέρδος. Αυτό που έχει σημασία είναι ο όγκος στον οποίο αυτά τα ζώα, εκτρέφονται για να χτυπήσουν το γενετικά τροποποιημένο βάρος σφαγής τους, όπου μέσα σε 35 ημέρες από την εκκόλαψη τους, θα καταναλωθούν.
atheatignosi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου